Szkodra, 06 listopada 2016 r.
W Szkodrze odbyła się w sobotę 05 listopada 2016 roku beatyfikacja 38 męczenników – duchownych i świeckich – którzy oddali życie za wiarę podczas krwawych prześladowań w tym kraju za rządów komunistycznego dyktatora Envera Hodży. Wśród beatyfikowanych znalazł się ksiądz Alfons Tracki z Bliszczyc (obecnie woj. opolskie), rozstrzelany 19 lipca 1946 r. pod murem cmentarza w Szkodrze.
Biogram Alfonsa Trackiego:
Alfons Tracky - też jako Alfons Tracki (ur. 2 grudnia 1896 w Bliszczycach w powiecie głubczyckim, zm. 19 lipca 1946 w Szkodrze) – niemiecki ksiądz katolicki działający w Albanii.
Był synem urzędnika Josefa Tracky'ego. Wbrew oczekiwaniom ojca, który marzył o karierze wojskowej syna, młody Alfons zdecydował się w 1912 rozpocząć nowicjat w zakonie Fratres Maristae Scholarum, w Wiedniu. Zakon skupiał się na prowadzeniu szkół w krajach o wysokim wskaźniku analfabetyzmu. Dzięki temu Tracky już w czasie studiów miał możliwość poznać Bałkany, odwiedzając Czarnogórę i Albanię. W 1920 ukończył studia teologiczne w Bośni. W 1925 w Szkodrze został wyświęcony na kapłana. Z uwagi na znajomość miejscowych języków i zwyczajów został skierowany do pracy misyjnej w północnej Albanii.
W swojej pracy misyjnej skupił się na dzieciach organizując dla nich szkoły, a także stowarzyszenie Viribus Unitis, prowadzące działalność kulturalną i sportową. W tym czasie poznał Ahmeda Zogu, z którym wielokrotnie rozmawiał na temat sytuacji wewnętrznej w Niemczech, w latach 30.
Pochodzenie Trackyego i doskonała znajomość języka niemieckiego ułatwiło mu kontakty z oficerami Wehrmachtu, okupującymi Albanię w latach 1943-1944. Dzięki tym kontaktom udało mu się uwolnić wielu Albańczyków, oskarżanych o działalność na szkodę wojsk okupacyjnych. Wielu z nich Tracky znał osobiście, pracując przez wiele lat z młodzieżą.
Po przejęciu władzy przez komunistów Tracky odmówił wyjazdu z Albanii. Pracował w parafii Pulaj. Aresztowany 25 czerwca 1946, kiedy udzielał sakramentu chorych Ndoc Jakovie, który został ciężko ranny w walce z partyzantami komunistycznymi. Po krótkim procesie przed sądem wojskowym został skazany na karę śmierci za działalność antykomunistyczną i współpracę z okupantem. 19 lipca 1946 o 5. rano został rozstrzelany pod murem cmentarza w Szkodrze.