Tirana, 04 lutego 2017 r.
W dniu 03 lutego 2017 roku w wieku 86 lat zmarł Dritëro Agolli - albański poeta, pisarz, scenarzysta filmowy i dziennikarz.
Mając niespełna 14 lat przyłączył się do ruchu oporu i był żołnierzem IX Brygady Armii Wyzwolenia Narodowego. Po zakończeniu wojny uczył się gimnazjum w Gjirokastrze. W konkursie na stypendium umożliwiające studia w ZSRR był jednym z trzech laureatów. Studia wyższe filologiczne odbył na uniwersytecie leningradzkim. W 1957 powrócił do kraju i podjął pracę w dzienniku Zëri i Popullit. W latach 1973-1992 pełnił funkcję przewodniczącego Związku Pisarzy i Artystów Albanii. W latach 1974-2005 był deputowanym do parlamentu albańskiego. W 1999 r. od Prezydenta Republiki Albanii otrzymał tytuł Honor Narodu (alb. Nderi i kombit).
Pierwsze utwory publikował w roku 1958. Jego bogata twórczość literacka obejmuje utwory poetyckie, opowiadania, powieści, dramat i scenariusze filmowe. Pisał także dzieła naukowe, poświęcone literaturze albańskiej. Będąc wiernym obowiązujące w Albanii ideologii socrealizmu, podjął w kilku swoich utworach lirycznych problem wewnętrznych dylematów poety. Już w latach 70. był krytykowany za obecną w jego utworach ironię, którą jego krytycy odbierali jako krytykę systemu, stworzonego przez Envera Hodżę.
Twórczość
Tomiki poetyckie
Hapat e mia në asfalt (Moje kroki na asfalcie, 1961),
Shtigje malesh dhe trotuare (Górskie ścieżki i chodniki, 1965),
Devoll-Devoll (1964)
Mesditë (Południe, 1968),
Baballarët (Ojcowie, 1969),
Nënë Shqipëri (Matka Albania, 1974),
Fjala gdhend gurin (Słowo rzeźbi kamień, 1977),
Udhëtoj i menduar (Podróżuję myśląc, 1985),
Pelegrini i vonuar (Spóźniony pielgrzym, 1993),
Lypësi i kohës (Żebrak czasu, 1995),
Fletorkat e mesnatës (Zapiski o północy, 1999)
Proza
Komisari Memo (Komisarz Memo, 1970)
Zhurma e erërave të dikurshme (Szum dawnych wiatrów, 1964)
Njeriu me top (Człowiek z armatą, 1975)
Trandafil në gotë (Róża w szklance, 1980)
Arka e Djallit
Scenariusze filmowe
Z tym tematem związana jest kategoria: Filmowe adaptacje utworów Dritëro Agolliego.
1968: Horizonte te hapura
1970: I teti ne bronz
1973: Krevati i Perandorit
1977: Njeriu me top
1982: Njeriu i mirë
Na język polski przetłumaczono: Początek poematu o Qemalu Stafie, Piramidy, Smutek, Śmierć matki, Elegia dla psa, Szaro, Pielgrzym, Człowiek i czas, Tajemnica świecy, [w:] Nie jest za późno na miłość. Antologia poezji albańskiej XX wieku, przeł. M.Saneja, Sejny 2005.
Informacja pochodzi z Wikipedii: